قله خلنو برای کاظم فریدیان...
بر فراز قله برج...
سکوت جامعه کوهنوردی نسبت به دستگیری کاظم فریدیان ما را بر آن داشت که تلاشی در حد توانمان برای شکستن این سکوت انجام دهیم. او که در آبان ماه سال گذشته برای بیرون آوردن پیکر دوست از دست رفته مان مرحوم خلیل عبد نکویی از اعماق غار پراو سخاوتمندانه پیشقدم شده و به یاری تیم همدان شتافته بود حالا خود در بند است و این بار نوبت ماست که به یاری او بشتابیم.
کاظم فریدیان تنها ایرانی فاتح قله کی تو ملقب به کوه قاتل و صعب العبور ترین کوه جهان است و با کسب این عنوان به آرزوی دیرینه بسیاری از اعضا جامعه کوهنوردی جامه عمل پوشانید و عضو برجسته ای از این جامعه آفت زده است !! هر چند با بستن تیرول و یومار زدن نمیتوان او را از اعماق اوین بیرون کشید اما حرکتی در حمایت از او یا شاید هر کس دیگری از این جامعه که اکنون به جای او بود وظیفه ایست که بر دوش تمامی اعضا کوهنوردی کشور از فدراسیون و هیئت ها گرفته تا گروه ها و کوهنوردان آزاد سنگینی میکند...
برنامه زیر حرکتی هر چند کوچک از طرف کوچکترین اعضا جامعه کوهنوردی کشور است که در حمایت از کاظم فریدیان انجام شد:
فرود ما از آبشار های دره کمجل که به خاطر نامساعد بودن هوای منطقه لغو شده بود به صعود یک روزه قله های برج و خلنو ی کوچک و خلنوی بزرگ از مسیر تیغه های ژاندارک تغییر یافت و چقدر خوب که این صعود را با عنوان آزادی کاظم انجام دهیم...
حدود ساعت ۴ صبح بود که به فشم و روستای لالون رسیدیم و استراحتی کوتاه تا ۸ صبح خستگی راه شب گذشته را از تنمان زدود . با حدود یک ساعت راهپیمایی به چشمه تلخاب رسیده و صبحانه مفصلی خوردیم . ۱۰:۳۰ از کنار چشمه حرکت کرده و پس از عبور از آبشار به گردنه ورزا رسیدیم ... باد سردی میوزید و البرز با شکوه در میان بازی ابرها پیدا و پنهان بود...از روی تیغه ها به سمت قله برج حرکت کردیم و ۱:۱۵ بر فراز این قله ۴۳۲۵ متری ایستادیم . منظره با شکوهی از فراز قله برج دیده میشود . برج سنگی و تیغه های عظیم یخچالی به دریاچه ابی خلنو در انتهای دره وارنگه رود ختم میشوند و نگاه که از فراز دریاچه بالا می آید بسیاری از قله های آشنای البرز را باز می یابد.
با پلاکاردی که برای کاظم تهیه کرده بودیم چند عکس گرفته و به سمت خلنو رهسپار میشویم. با حدود یک ساعت راهپیمایی از فراز تیغه های ژاندارک و خلنوی کوچک می توان به خلنوی بزرگ رسید.سومین قله بلند البرز مرکزی با ۴۳۷۵ متر ارتفاع که از هر طرف توسط کوه های عظیم احاطه شده است . وروشت . آزاد کوه . پالون گردن . کمانکوه . سرکچال . جانستون . سوتک ها و دماوند بزرگ شاخص ترین قله هایی هستند که از اینجا دیده میشوند . خلنو را میتوان به نوعی قلب تپنده البرز نامید زیرا رودخانه های که از چهار سوی آن سرچشمه میگیرند :لار و کجور و وارنگه رود و جاجرود در چهار سوی مختلف سرازیر شده و هر کدام آبریز سدی بزرگند.
یک بار دیگر روی قله شاید جایی که زمانی کاظم فریدیان ایستاده و با لذت مناظر اطراف را تماشا کرده می ایستیم . باد سردی وزیدن گرفته و دمای هوا نزدیک صفر است. با دستان یخ زده پلاکارد حمایت از او را بر می افرازیم . شاید به عنوان کوچکترین اعضای کوهنوردی کشور بتوانیم حرکتی نو ایجاد کنیم ...
مسیر بازگشت از شن اسکی زیر قله خلنو با شیب زیادی به سمت گردنه ورزا امتداد می یابد و از همانجا رهسپار آبشار و چشمه تلخاب و در نهایت روستای لالون میشود. شب آخرین زبانه های روشن روز را به درون میکشد که به پایین میرسیم...
بر فراز خلنوی بزرگ...
انتهای دره یخچالی وارنگه رود و دریاچه کوچک خلنو از فراز تیغه های ژاندارک...
پوشش گیاهی بی نظیر البرز مرکزی...
بازگشت...
نفرات برنامه : مجید قادری . علیرضا حبیبیان. محمد حسینی. نیما اسکندری. ف رضاپور.
